اگر از مقابل بیمارستان کودکان تبریز بگذرید ؛ چادرهایی خواهید دید....
خانواده هایی که چشم انتظار ترخیص جگر گوشه عزیزشان از بیمارستان هستند و مادرانی که با بقیه فرزندان خود در چادر
شرایط روحی و جسمی بسیار سختی را میگذرانند.
چگونگی وضعیت همراهان کودکان بیمار شهرستانی اصلا نیازی به توضیح اضافی ندارد.
حتما در دیار خودشان خانه و کاشانه مناسبی را در اختیار دارند، ولی دست سرنوشت آنها را این چنین سرگردان و بی سرپناه به
شهر " میهمان نواز " تبریز دعوت کرده است.
از این همه جا که در محوطه ی بیمارستان است آیا نمیتوان یک سالن با حداقل امکانات - حتی با اخذ هزینه - در اختیار این
عزیزان مسافر قرارداد؟
و اگر مسئولین وقت اینکارها را ندارند، آیا خیرین شهر که بارها اولین قدمها برداشته اند نمی خواهند در این مورد بسیار
آشکار قدمی بردارند؟ بخصوص که فصل سرما در راه است؟
خانواده هایی که چشم انتظار ترخیص جگر گوشه عزیزشان از بیمارستان هستند و مادرانی که با بقیه فرزندان خود در چادر
شرایط روحی و جسمی بسیار سختی را میگذرانند.
چگونگی وضعیت همراهان کودکان بیمار شهرستانی اصلا نیازی به توضیح اضافی ندارد.
حتما در دیار خودشان خانه و کاشانه مناسبی را در اختیار دارند، ولی دست سرنوشت آنها را این چنین سرگردان و بی سرپناه به
شهر " میهمان نواز " تبریز دعوت کرده است.
از این همه جا که در محوطه ی بیمارستان است آیا نمیتوان یک سالن با حداقل امکانات - حتی با اخذ هزینه - در اختیار این
عزیزان مسافر قرارداد؟
و اگر مسئولین وقت اینکارها را ندارند، آیا خیرین شهر که بارها اولین قدمها برداشته اند نمی خواهند در این مورد بسیار
آشکار قدمی بردارند؟ بخصوص که فصل سرما در راه است؟
